پونتیاک puntiac trans am
پونیاک اف بادی در سال 1967 بر روی پلت فرم مشترکی با کامارو طراحی شد. نسل اول تا سال 1969 ادامه داشت. در سال 1970نسل دوم پا به عرصه گذاشت .
روند نابودی خودروهای آمریکایی از یک دهه قبل شروع شده بود. در دهه 70 شمسی اقبال به خودروهای آمریکایی رو به افول گذارد. مصرف بالای بنزین، کمبود جای پارک در محله ها و نبود خریدار با قیمت مناسب باعث این میشد که روند از بین رفتن این خودروها زودتر از طرح تعویضیه دولت شروع شود. هرچند دهه 70 شمسی سالهای نابودی خودروهای آمریکایی در ایران بود. دهه 70 میلادی اوج شکوفایی خودرویی به نام پونتیاک با پلت فرم اف بادی در آمریکا بود.
پونیاک اف بادی در سال 1967 بر روی پلت فرم مشترکی با کامارو طراحی شد. نسل اول تا سال 1969 ادامه داشت. در سال 1970نسل دوم پا به عرصه گذاشت نسل اول این مدل پونتیاک، اکنون در ایران به دلیل عدم استفاده صحیح و مواردی که در ابتدا گفته شد به فراوانی نسل دوم در دسترس نمی باشد. در مدل های نسل اول تغییرات به گستردگی نسل دوم نمی باشد بعنوان مثال در مدل های سال 67 از نمای جلو با 4 چراغ گرد روبه رو هستیم که دماغه استیل میان جلو پنجره با سپر یک تکه می باشد.و شیشه های کناری دارای لچکی میباشند. در سال 68 لچکی از شیشه های کناری حذف می شود و فقط راهنمای زیر سپر بزرگ تر می شود. نسل دوم پونتیاک را باید دوران طلایی در طراحی این خودرو دانست. مدل های سال 70 با توجه به شکل دماغه به بوفالو هم معروف هستند. یکی از تفاوت های جالب خودروهای امریکایی اندازه گیری حجم موتور با اینچ مکعب می باشد. برای اینکه مقدار آن به سی سی را بدست بیاوریم. عدد حجم موتور را باید در 1.63 ضرب کنیم. مثلا موتورهای 350 دارای حجم موتور 5735 سی سی می باشند. در سال 74 چراغ های عقب کشیده تر و سه خط شدند و در نمای جلو دماغه تیز تر شد. تفاوت میان سال 75 و 74 در راهنمای میان جلو پنجره در سال 75 می باشد. و اما سال 1977، در این سال دلرباترین هیولای قرن ارائه شد.
یکی از ویژگی های خودروهای آمریکایی امکان دِکد کردن وین نامبر می باشد که می توان به تمام مشخصات خودرو در روز تولید واقف شد.
بر روی کاپوت عقاب طلایی آتشین حضور داشت. و رم ایر ترنس ام بر روی کاپوت خودنمایی میکرد. در نمای داخل فرمان سه پره که بر روی تمامی مدل های پونتیاک هست حضور داشت. سرعت سنج به مایل بود و عدد 160 را نشان می دهد که برابر با 257 کیلومتر در ساعت هست.
رینگ های خودرو از نوع هانی کامب یا لونه زنبوریه خودمان است که داخل پره های آن به رنگ طلایی بودند. که دلربایی این هیولا را دو چندان کرده است.
در نمای پشت چراغ های کشیده را با اسپویلر ترانس ام را می دیدیم. پونتیاک ترانس ام در زمره خودروهایی هست که از هر سمت که به آن می نگریم، نقصانی در آن نمیتوانیم ببینیم.